دستکش جراحی لاتکس مدی اسمارت

دستکش جراحی لاتکس بدون پودر مدی اسمارت

دستکش های جراحی یک قطعه ضروری از تجهیزات حفاظت فردی (PPE) هستند که توسط جراحان و سایر متخصصان پزشکی در اتاق عمل استفاده می شود. آنها در برابر قرار گرفتن در معرض خون، مایعات بدن و سایر مواد عفونی محافظت می کنند. دستکش های جراحی در مواد، اندازه ها و رنگ های مختلف از جمله لاتکس، نیتریل و وینیل موجود می باشند. دستکش‌های لاتکس به دلیل راحتی و انعطاف‌پذیری بالاتر، انتخاب کلاسیک جراحان هستند. دستکش های لاتکس همچنین دارای خاصیت بازدارندگی عالی هستند تا پوشنده را از قرار گرفتن در معرض پاتوژن های بیماری زا ایمن نگه دارند. انتخاب دوم دستکش های نیتریل است که از مواد مصنوعی ساخته شده اند و به دلیل افزایش استحکام و حساسیت لمسی در مقایسه با گزینه های لاتکس محبوب هستند. در نهایت، دستکش‌های وینیل انتخابی مقرون‌به‌صرفه ارائه می‌کنند که برای استفاده‌های کم‌تر در محیط پزشکی مناسب است.

هنگام انتخاب دستکش های جراحی، مهم است که اندازه، سطح عملکرد و راحتی مناسب را در نظر بگیرید. اطلاعات اندازه معمولاً روی بسته بندی چاپ می شود و باید برای اطمینان از تناسب مناسب بررسی شود. دستکش های درجه جراحی با قدرت بیشتر و حساسیت لمسی برای روش های پیچیده طراحی شده اند، مانند جراحی قلب باز یا ارتوپدی که در آن دقت لازم است زیرا هر گونه اشتباه یا لغزش می تواند تهدید کننده زندگی باشد. علاوه بر این، پوشیدن آستر دستکش می تواند به افزایش سطح راحتی برای قرار گرفتن در معرض طولانی مدت کمک کند. به طور کلی، آسترهای دستکش از پنبه یا الیاف مصنوعی ساخته می شوند و برای چسبندگی بیشتر با یک لایه نازک از تالک پوشانده می شوند.

دستکش های جراحی باید در هماهنگی با سایر اقدامات حفاظتی مانند ماسک صورت، روپوش، پوشش سر، و پوشش کفش در صورت لزوم استفاده شوند. این امر به ویژه در صورتی مهم است که متخصص پزشکی با یک موقعیت بالقوه خطرناک مواجه شود یا با مواد خطرناکی مانند خون آلوده به HIV یا مواد شیمیایی سرطان زا کار کند. علاوه بر این، آنها باید به طور مکرر در طول روش های طولانی تعویض شوند تا دست ها از آلاینده ها پاک شوند. همچنین مهم است که هنگام پوشیدن دستکش، روش مناسب پوشیدن را تمرین کنید. این شامل اجتناب از تماس مستقیم با مواد غذایی پخته نشده و اطمینان از آلوده نشدن پوشش داخلی دستکش قبل از پوشیدن آنها است. برای پاک کردن (درآوردن) ایمن آنها، باید دستکش را از پوست خود جدا کنید نه اینکه با دست دیگر خود آن را به داخل بیرون بکشید - که می تواند هر گونه آلودگی را به پوست شما منتقل کند. هنگام درآوردن دستکش، هرگز نباید دوباره از آنها استفاده کنید. در عوض آنها باید مطابق با مقررات دفع زباله های پزشکی دفع شوند.

مهم است که به یاد داشته باشید که دستکش های جراحی جایگزین شستن دست ها نیستند. علیرغم استفاده از آنها به عنوان یک مانع فیزیکی بین شما و خطرات احتمالی، هنوز ضروری است که دست ها پس از درآوردن دستکش، برای حداکثر ایمنی کاملاً شسته شوند.

دستکش های جراحی یک قطعه حیاتی از PPE در محیط های مراقبت های بهداشتی هستند و در طول سال ها با ایجاد یک مانع موثر در برابر مواد بالقوه خطرناک جان افراد بی شماری را نجات داده اند. آنها در چندین متریال و اندازه های مختلف وجود دارند تا نیازهای جراحی را برآورده کنند و در عین حال سطوح راحتی مناسب برای استفاده طولانی مدت در طول جراحی را فراهم کنند. تکنیک های مناسب پوشیدن و پاک کردن نقش مهمی در تضمین ایمنی هنگام کار با دستکش های جراحی ایفا می کند. بنابراین، متخصصان پزشکی باید بدانند که چه زمانی و چگونه از آنها به بهترین شکل استفاده کنند تا بتوانند حداکثر محافظت را در برابر خطرات احتمالی در اتاق عمل به دست آورند.

دستکش جراحی مدی اسمارت بدون پودر

بیمارستان‌ها به تجهیزات حفاظت فردی (PPE) نیاز دارند و دستکش‌های جراحی بخش ضروری این سیستم هستند. این دستکش‌ها با ایجاد یک مانع فیزیکی بین متخصص و بیمار، به کاهش خطر قرار گرفتن در معرض عوامل بیماری‌زای منتقله از خون و مایعات بدن کمک می‌کنند. علاوه بر محافظت از بیمار و پزشک، دستکش های جراحی به حفظ استریل در اتاق عمل در مورد مواد خطرناک نیز کمک می کنند.

دستکش های جراحی درجه بیمارستانی در مواد، اندازه ها و طول های مختلف بسته به نیاز فرد در دسترس هستند. دستکش های لاتکس به دلیل راحتی برتر، انعطاف پذیری و ویژگی های مانع استثنایی، محبوب ترین گزینه هستند. جایگزین های مصنوعی، مانند دستکش های نیتریل، به دلیل افزایش استحکام و حساسیت لمسی آنها در مقایسه با گزینه های لاتکس، محبوب هستند. در نهایت، دستکش‌های وینیل انتخابی مقرون‌به‌صرفه ارائه می‌کنند که برای استفاده‌های کم‌تر در محیط پزشکی مناسب است.

هنگام انتخاب دستکش های جراحی برای استفاده در بیمارستان، مهم است که اندازه، سطح عملکرد و راحتی مناسب را در نظر بگیرید. اطلاعات اندازه معمولاً باید بررسی شود تا اطمینان حاصل شود که تناسب مناسب حاصل شده است - دستکش باید بدون محدودیت حرکت، محکم در اطراف دست کاربر قرار گیرد. دستکش های درجه بیمارستانی با استحکام و حساسیت لامسه بیشتر برای روش های پیچیده شامل مواد خطرناک یا مایعات بدن طراحی شده اند. آی تی 

همچنین ممکن است پوشیدن آستر دستکش مفید باشد، که با افزودن یک لایه اضافی از مواد برای محافظت در برابر اصطکاک بین پوست و دستکش، راحتی بیشتری را در طی مراحل طولانی ایجاد می کند. این آسترها معمولاً از الیاف پنبه ای یا مصنوعی تشکیل شده اند که با پوشش نازکی از طلق پوشانده شده اند تا چسبندگی بهتری داشته باشند.

علاوه بر استفاده از دستکش مناسب، هنگام کار در موقعیت‌های بالقوه خطرناک، توصیه می‌شود از سایر اقدامات محافظتی مانند ماسک صورت، روپوش، پوشش سر و روکش کفش استفاده کنید. تعویض دستکش باید به طور مکرر هنگام انجام اقدامات طولانی با مواد خطرناک انجام شود تا دست ها از آلاینده ها دور بماند. هنگام پوشیدن دستکش باید از تکنیک های مناسب پوشیدن استفاده کرد. این شامل اجتناب از تماس مستقیم با مواد غذایی پخته نشده و اطمینان از آلوده نشدن پوشش داخلی دستکش قبل از پوشیدن آنها است. پاک کردن (درآوردن) دستکش نیز باید با احتیاط انجام شود. بنابراین باید اطمینان حاصل شود که دستکش از پوست آنها جدا می شود نه اینکه به داخل بیرون کشیده شود که به طور بالقوه پوست آنها را با هر گونه پاتوژن موجود روی ماده آلوده می کند. دستکش های جراحی هرگز نباید دوباره استفاده شوند. در عوض آنها باید مطابق با مقررات دفع زباله های پزشکی دفع شوند.

در نتیجه، دستکش‌های جراحی قطعه‌ای ارزشمند از PPE هستند که متخصصان مراقبت‌های بهداشتی را قادر می‌سازد تا وظایف خود را بدون قرار گرفتن بی‌رویه خود یا بیمارانشان در معرض مواد عفونی در محیط بیمارستان انجام دهند. انتخاب گسترده ای از مواد، اندازه ها و طول ها به منظور برآورده کردن نیازهای فردی و در عین حال فراهم کردن سطوح راحتی مورد نیاز برای بازدید طولانی مدت از سالن عمل در دسترس است. برای به حداکثر رساندن سطح حفاظت مهم است که بدانیم چه زمانی، چگونه و کدام دستکش جراحی برای انجام وظیفه مناسب است. از طریق این دانش می توان یک سیستم موثر ایجاد کرد که ایمنی را برای همه طرف های درگیر در اقدامات پزشکی انجام شده در یک محیط بیمارستان فراهم کند.